Als je in Google ‘Friese ad’ intikt

Vanaf volgende week staan Wim en Hans Anker niet meer ingeschreven op het tableau van de Nederlandse Orde van Advocaten. Als oud-advocaten zullen zij verder door het leven gaan.

Prachtige beschouwingen hebben het levenslicht gezien, de indrukken en betekenissen waarvoor zij verantwoordelijk zijn, zijn al vele malen – en dat is terecht – de revue gepasseerd.

Welk stempel zij hebben gedrukt, blijkt misschien wel het beste uit een zoekopdracht in Google: al vanaf het moment dat je Friese ad intikt, krijg je de optie Friese advocaten tweeling te zien.

Nu zijn tweelingen van zichzelf al opmerkelijk. Maar daarom zullen wij niet van hen horen. Pas als je werkelijk iets kunt, zoals bijvoorbeeld in de voetbalwereld René en Willy van de Kerkhof, Frank en Ronald de Boer, of Gérard en Dennis de Nooijer bij SC Heerenveen – dan word je vermeldenswaardig.

Vorstelijke bijdrage

De uiterlijke overeenkomst raakt steeds meer naar de achtergrond als de prestaties vanuit het innerlijke gaan opvallen. De Ankers staan wat dit betreft met stip bovenaan; hun prestaties gedurende tezamen meer dan tachtig jaren, hebben ervoor gezorgd dat ze ‘bovendien tweeling’ zijn en dat ze niet meer worden benaderd, zoals bij aanvang van hun leven, als ‘uitsluitend tweeling’.

De zoekopdracht zoals hierboven beschreven laat overigens wel zien dat Friese adel een plek hoger scoort. Dat neemt echter niet weg dat de bijdrage van de Ankers aan de strafrechtadvocatuur vorstelijk is te noemen. Ze waren niet verdraaid goed, ze waren ver adel ijk goed.

Schatplichtig is een woord dat werkelijk niet mag ontbreken nu.

Zo pal achter de verdachte staan, betekent dat de juiste bijdrage wordt geleverd aan het evenwicht in de strafrechtspleging dat door een rechtstaat moet worden nagestreefd. Het evenwicht zorgt voor de meest verregaande vorm van rechtvaardigheid, iets dat momenteel door soms ijzige windvlagen verstoord raakt, waardoor het juridisch klimaat afkoelt. De wijze waarop de broers deze bijdrage hebben geleverd laat zien dat het negatieve beeld dat advocaten wel eens krijgen toebedeeld, zeer onterecht kan zijn.

Ankeriaans

Hans en Wim hebben daarnaast met hun bijdrage veel advocaten geïnspireerd. Zij lieten zelfs zien dat pure strafrechtadvocatuur als professie absoluut levensvatbaar kan zijn. Hier hebben zij als verdedigers de spits afgebeten. In deze krant is al een buiging voor hen gemaakt voor hun rechtvaardigheidsgevoel. Een buiging nu, omdat het dragen van een toga door hen, voor enkel verdachten, heeft geleid tot het durven nastreven van een ambitie, is hier zeker op zijn plaats. Een ambitie die zich bij sommigen al voor aanvang van hun rechtenstudie aandiende.

Nu de Ankers de advocatuur verlaten, zal hun aanwezigheid in de rechtszaal historie zijn. Fysiek, welteverstaan. Hun invloed blijft. De strafrechtspleging in Friesland zal nog lang Ankeriaans ademen, onvermijdelijk en onopvallend, zoals ademen is. Door de rechtbank, het Openbaar Ministerie en de strafrechtadvocatuur. De eerste twee misschien met een verzuchting naar eerdere betere tijden, de advocatuur zelf met een ware vleug weemoed naar de inspiratie van weleer.

Al wil ik wel de wens uiten dat zij ook buiten advocatenland nog van zich zullen doen spreken; hun stem mag niet verstommen in het landschap waar verdachten en veroordeelden maar al te vaak naar worden verbannen.

Bart Canoy is strafrechtadvocaat in Leeuwarden

Zie Leeuwarder Courant

‘Hans en Wim Anker hebben met hun bijdrage veel advocaten geïnspireerd.’ FOTO CATRINUS VAN DER VEEN Foto Catrinus van der Veen